…
Ang biyahe minsan, hindi laging tuwid ang direksiyon, minsan kailangan nating lumiko para malaman kung may iba pa bang daan. Kapahamakan o kasagutan man ang hatid, may isang pahiwatig na matutuklasan ng karanasang iyon na ang buhay sadyang may kaniya-kaniyang ruta sa panahong sinadya o tinukso lamang ng oras….
Bahagi ng isang alaala ang talatang ito. Noong minsa’y tinutukso at nagpatukso pero matamis ang alaala para mas makilala ang sarili.
Kayumangging Damdamin 
anung panunukso na naman ang nasuotan mo, jkul?
may paliko liko ka pang nalalaman, harot na ‘to! hahaha!
nangongopya lang ako..
harot ka din di ba?
may isang pahiwatig na matutuklasan ng karanasang iyon na ang buhay sadyang may kaniya-kaniyang ruta sa panahong sinadya o tinukso lamang ng oras…. binasa ko paulit ulit to.. tama ka sa sinabi mo, sa lahat ng pangyayari sa buhay ng tao ang mga karanasan ang syang tanging ala alang uukit at huhubog sa pagkatao mo. na kahit kelan di mawawala gaano man katagal nangyari ito…. at dito mag uumpisa ang pagbabasa ko sa yung blog .
Wow. Salamat naman. Paumanhin dahil ako’y Masyadong abala sa ibang ruta.